Patronem naszej szkoły jest generał Ludwik Czyżewski.

Urodził się 8. X. 1892r. w Wadolinie. Zmarł 25. III. 1985r. we Wrocławiu. Generał brygady Wojska Polskiego.

W 1911r. Uzyskał  maturę  w  gimnazjum  w  Brzeżanach, gdzie od 1906r. brał udział w pracach Polskiej Młodzieży Postępowo — Niepodległościowej — wraz z bratem Julianem redagował pismo „ Iskry”. Od 1908r. Należał do ZWC gdzie używał pseudonim „Grzmot”. Studiował we Lwowie medycynę i przyrodę, nadal działał w ZWZ i Związku Strzeleckim 1911—1913r. 1. X. 1913r. został powołany do armii austriackiej. W momencie wybuchu I wojny światowej kończył szkołę oficerów piechoty rezerwy przy 100 pułku piechoty. W okresie 1914—1918 jako oficer rezerwy dowodził plutonem i kompanią 100 pułku piechoty na froncie wschodnim. Brał udział w bitwach pod Kraśnikiem, Majdanem Skrzyneckim gdzie został ranny. Walczył pod  Gorlicami, Bieczem, Jasłem oraz na froncie włoskim. W październiku 1918r. Utworzył  w Lublanie oddział polski na którego czele powraca do kraju. Od listopada 1918r. do października  1920r. bierze udział w organizacji 9 pułku piechoty w Piotrkowie Tryb, który potem przekształca się w 26 pułk piechoty, w którym dowodził kompanią , a potem baonem najpierw na Górnym Śląsku a potem na Śląsku Cieszyńskim. W czerwcu 1919r. dostał awans do stopnia kpt. sł. st. piechoty WP. Od stycznia 1920r. dowodził I baonem 26 pułku piechoty w walkach na Ukrainie. Po wojnie przeniesiony na stanowisko referenta wyszkolenia w sekcji piechoty Departamentu I , gdzie służył od 29. X. 1920r.— do II. 1922r. W marcu 1922r. został dowódcą   III batalionu w 25 pułku piechoty. 15 sierpnia 1924r. był awansowany do stopnia majora. Od października 1927r. do 1932r. był kwatermistrzem pułku piechoty. W styczniu 1937r. uzyskał stopień pułkownika. Od marca 1932r. do stycznia 1936r. był zastępcą dowódcy 2 pułku piechoty Legionów. Od stycznia 1936r. dowódca tego pułku. Dowodził 2  piechoty Legionów w kampanii wrześniowej 1939r. , który wchodził w skład Armii „Łódź”. Walczył z wrogiem w obronie Ojczyzny. Podczas wojny obronnej, 5 września 1939r. Walczył w bitwie pod Borowską Górą. Walczył do 28 września w obronie Modlina. W okresie okupacji niemieckiej nie poszedł do niewoli, a działał w organizacji Siła Zbrojna Polski, ZWZ i AK. Był komendantem Okręgu Łódź AK w latach 1943—1944 i komendantem Okręgu Lwów AK w latach 1943—1944. Po wojnie pracował w Wydawnictwie Kartograficznym we Wrocławiu. Autor wspomnień o obronie Modlina. Dnia 3 maja 1972r. Awansowany do stopnia generała.